Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
gilabi — I (Bakı, Salyan) paltar və ya baş yumaq üçün istifadə edilən gil II (Dəvəçi) gül … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
düməşirə — (Lənkəran) gilabı. – Cahan başını düməşirəylə yuyur … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
gil — is. 1. Yer səthində və ya altında olan, yaş halda özlü kütləyə çevrilən çöküntü süxuru (dulusçuluq, heykəltəraşlıq və tikintidə işlədilir). Qırmızı gil. Gil məhlulu. – Çökmə süxurların dənizdə əmələ gələn növlərinə misal olaraq qumaşı, əhəngdaşı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gilabısatan — is. köhn. Keçmişdə əyalətləri gəzərək gilabı satmaqla məşğul olan adam. Gilabısatan xüsusi yoxsul adamlar olardı. H. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sarı — 1. 1. sif. Narıncı rənglə yaşıl arasında olan (rəng), limon rəngi, qızıl rəngi. Kiçik süfrənin qırağında qoyulmuş sarı samovar buğlana buğlana zümzümə edirdi. S. Qədirzadə. // sif. Bu rəngdə olan. Sarı çit. Sarı parça. Sarı saç. Sarı kəhrəba. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
uçqun — is. Dağlardan, qayalardan, ümumiyyətlə, hündür yerlərdən qopub düşən qar, daş, qaya, torpaq koması. Birdən ordan qar uçqunu uçdu; Bərk səsilə guruldayıb düşdü. A. S.. Dörd il əvvəl bu ailənin Hənifə adlı böyük qızı gilabı qazdığı yerdə uçqun… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
